Forgotten Realms, Dungeons And Dragons
Salvatore
«Ένας επίμονος εφιάλτης εισβάλλει στις σκέψεις μου: οι αγαπημένοι μου φίλοι αγωνίζονται πανικόβλητοι να φτάσουν στις χαμηλότερες στοές που κρατούν ακόμη οι ντουάρφ, αλλά σε ένα περιβάλλον που δεν ταιριάζει σε χάλφλινγκ ή άνθρωπο.
Το ένα αδιέξοδο μετά το άλλο, η μία ενέδρα μετά την άλλη. Στις σκέψεις μου, τους βλέπω να πολεμούν άγρια, και μετά να υποχωρούν τρέχοντας προς τα εκεί απ’ όπου ήρθαν, με τα δόρατα και τους χλευασμούς των ορκ να τους καταδιώκουν ξανά στο σκοτάδι. Αν είναι στ’ αλήθεια κάπου εκεί έξω, πώς μπορώ να παραμένω πίσω από σιδερένια τείχη;»