Η Αμνησία Των Ντάλτον – Λούκυ Λουκ 58

“Ο άνθρωπος που βρίσκεται στο ειδώλιο, δεν είναι ο κακούργος που πολλοί θέλουν να παρουσιάσουν. Πασίγνωστος για την ηθική του ακεραιότητα και τ’ αναρίθμητα ανδραγαθήματά του…”. Αυτά λέγονται δια στόματος Άβερελ Ντάλτον και κάνει τον Τζόε έξαλλο. Οι Ντάλτον λόγω αμνησίας, ελευθερώνονται και ο Λούκυ Λουκ πρέπει να τους κάνει να θυμηθούν. Ο ήρωάς μας εξουσιοδοτείται από την Πολιτεία (όχι, δεν ισχύει ότι απατεώνες και πολιτικοί είναι το ίδιο) για να κάνει, μαζί με τους Ντάλτον ληστείες, μήπως και τους καταφέρει να ξαναθυμηθούν τον παλιό κακό εαυτό τους. Ο Λούκυ λοιπόν, σαν προσωπικά υπεύθυνος γι’ αυτούς, παίρνει όλη την ευθύνη πάνω του και έτσι βλέπουμε τον Άβερελ να γίνεται δικηγόρος, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκομένους. Ωστόσο μια απορία πλανιέται διάχυτη σ’ αυτή την ιστορία: τι κάνει μιάου-μιάου στα κεραμίδια; Τον Ραν-Ταν-Πλαν τον διαπερνούν ρίγη φρίκης και δηλώνει υπερήφανα ότι δεν ταιριάζει σ’ ένα σκύλο να τρώει λεμόνι και να πίνει γάλα. Μάλιστα κύριε!