«Από τόσο ισχυρές δυνάμεις ή πλάσματα, πιθανώς να υπάρχει κάτι που επιβίωσε… κάτι που επιβίωσε από μια τρομερά μακρινή εποχή όταν… η συνείδηση εκδηλώθηκε, ίσως, σε σχήματα και μορφές από καιρό αποτραβηγμένες μπροστά στην παλίρροια της προόδου της ανθρωπότητας… μορφές που μόνο η ποίηση και ο θρύλος έχουν συλλάβει μια φευγαλέα ανάμνησή τους, και τις αποκάλεσαν θεούς, τέρατα, μυθικά πλάσματα κάθε λογής και είδους…» (Βρέθηκε ανάμεσα στα χαρτιά του μακαρίτη Φράνσις Γουέιλαντ Θάρστον, από τη Βοστόνη)
Βαθιά μέσα στις σκιές του Πύργου της Υψηλής Μαγείας στο Παλάνθας, κυκλωμένος από στυγερά πλάσματα δίχως όνομα, ο Ρέστλιν Μαζέρ εξυφαίνει ένα σχέδιο για να υποτάξει το σκοτάδι.
Οι Νάνοι κινητοποίησαν τις στρατιωτικές δυνάµεις τους και θριάµβευσαν στη µάχη. ∆εν γνωρίζουν όµως, ότι έξω από την επικράτειά τους, σκοτεινές δυνάµεις απεργάζονται την καταστροφή τους. Τα Ορκ συγκεντρώνουν κρυφά τις ενισχύσεις τους, σε µια στρατιά που οι απόκρυφες δυνάµεις του Σκοτεινού Νερού κάνουν αθάνατη....
Οι δράκοι έχουν εξαφανιστεί από τον Δισκόκοσμο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τώρα πια απομένουν μόνο οι βαλτόδρακοι, αξιολύπητα πλασματάκια με τόσα πεπτικά προβλήματα στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν καύσιμα για τη φλόγα τους, που το γεγονός ότι μπορούν και περπατάνε χωρίς να εκραγούν είναι θαύμα...
Μια παράξενη στρατιά απέθαντων απλώνεται στον πολύπαθο κόσμο, και ασυνήθιστοι ήρωες - ένας πεισματάρης μοναχός κι ένα κέντερ που επικοινωνεί με τα πνεύματα των νεκρών - ενώνουν τις δυνάμεις τους για να χτυπήσουν το ανερχόμενο κακό στη ρίζα του.
