Πάνω από 3.000 χρόνια πριν, σύμφωνα με τον Όμηρο, μια αρχαία Ελληνική στρατιά πολιόρκησε την πόλη της Τροίας, στις δυτικές
ακτές της Μικράς Ασίας. Για 9 χρόνια η Τροία άντεξε και οι ήρωές της, όπως ο Έκτωρ και ο Αινείας αντιστέκονταν στις στρατιές του
βασιλιά Αγαμέμνονα και στους συμμάχους του, τον Αχιλλέα, το Νέστορα, τον Οδυσσέα… Τον δέκατο χρόνο όμως η Τροία
αλώθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς. Αυτό δεν σήμαινε και το τέλος των προβλημάτων των Αχαιών. Εξαιτίας της οργής των θεών,
πολλοί από τους νικητές της εκστρατείας θα αργήσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και άλλοι δεν θα γυρίσουν ποτέ. Δέκα χρόνια
μετά την πτώση της Τροίας και ο τελευταίος από τους μεγάλους πολεμιστές της Ιλιάδας, ο Οδυσσέας, βασιλιάς της Ιθάκης,
εξακολουθεί να αγνοείται…
Τα τρομερά όντα που αντιμετώπισε o γιος του Λαέρτη και τα μέρη στα οποία ταξίδεψε αποτελούν από μόνα τους θρύλους. Ο
γιγαντιαίος Κύκλωπας Πολύφημος… Η χώρα των Λωτοφάγων και οι καρποί που έφερναν τη λήθη… Οι φρικιαστικές δίδυμες
Σκύλλα και Χάρυβδη, μπροστά από τις οποίες κανείς ναυτικός δεν περνούσε ζωντανός… Η Κίρκη, θεά – μάγισσα που με τις
ανείπωτες δυνάμεις της μετέτρεπε ανθρώπους σε άβουλα ζώα… Οι ψυχές των νεκρών στον Άδη, που αναζητώντας να πιούν αίμα,
γυρνούν από τον κάτω κόσμο… Ο ίδιος ο Οδυσσέας, αποτελεί και αυτός μύθο, αλλά ήταν όμως και άνθρωπος. Είναι ο ήρωας ενός
από τα σημαντικότερα έπη της λογοτεχνίας και η ιστορία του παραμένει συναρπαστική και επίκαιρη για σχεδόν τρεις χιλιάδες χρόνια.
Τόμος πρώτος με ραψωδίες Α -Λ και δεύτερος με Μ-Ω
