Μπαίνουμε μέσα όπως μπαίνουμε σε ένα κάστρο, παρασυρμένοι, από τη μυρωδιά του καμένου και του γλεντιού.
Η ιστορική γειτονιά των Εξαρχείων πλέει ακυβέρνητη στην τσιμεντένια θάλασσα της Αθήνας. Στους στενούς δρόμους, οι κάτοικοι γελούν και χάνονται, διασχίζοντας επικίνδυνα νερά σαν νυχτερινά ψάρια.
Ο Νίκος, επισκέπτης στα Εξάρχεια. Τα Εξάρχεια του οικογενειακού καφέ-μπαρ, του πάρκου Ναυαρίνου, των γκράφιτι, των καταλήψεων. Της θείας Ναταλίας, του αγωνιστή Τζίμπη, του εξαρτημένου Γιάννη, του μικρού μετανάστη Ιμράν. Ένα καλοκαίρι σαν γλυκόπικρο νεράντζι.
Η θαμπή γυαλάδα είναι σκέψεις από μια εικαστικό. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα, λόγια και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και βασίζεται σε μια απορία.
Φιλοσοφία στην πισίνα, ο Ray Banana είναι έτοιμος να θέσει ερωτήματα που ενοχλούν, να ανοίξει τα μάτια στους γύρω του, να πληγώσει τη βλακεία και να δείξει πως να είσαι ελεύθερος...!
