Γυμνό Γεύμα

Όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί και αναφέρεται μέσα στην έκδοση, ο Γουίλιαμ Μπάροους είναι ο καλλιτέχνης που “κατέβηκε στην κόλαση και γύρισε για να μας την περιγράψει”. Το ομώνυμο βιβλίου του είναι από μόνο του αρκετά σκοτεινό, δυσνόητο αλλά και δυσοίωνο. Λογικό βέβαια αν αναλογιστούμε τις συνθήκες στις οποίες βρισκόταν ο Μπάροους όταν το έγραψε. Παρόλα αυτά αποτελεί κλασικό δείγμα της μπήτνικ λογοτεχνίας μαζί με το junky του ίδιου. Είχα την ατυχία, πριν διαβάσω το βιβλίο να δω την ταινία γύρω στο 1992. Με έμπλεξε σε πολύ σκοτεινά μονοπάτια και μου δημιούργησε μιά αποστροφή από το να διαβάσω το βιβλίο, το οποίο όμως έκανα μερικά χρόνια αργότερα. Έχοντας προκαταληφθεί αρνητικά δυσκολεύτηκα να το τελειώσω, όμως μου άφησε τελείως άλλη εντύπωση από την ταινία. Με οδήγησε και μου έδειξε ένα άλλο κόσμο που τον είχα ακούσει μεν αλλά δεν μπορούσα ποτέ να διανοηθώ το πως ήταν. Το σχέδιο του Lerici και κατ’ επέκταση το κόμικ, δεν βοηθάνε στην ευκολότερη κατανόηση του ούτως ή άλλως δύσκολου αυτού έργου. Βαθιά επηρρεασμένος ο Lerici από την Αμερικάνικη underground σκηνή αλλά και την αντίστοιχη Ιταλική. Χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση για να το διαβάσεις, αλλά και πάλι το αν θα αρέσει, είναι κάτι το τελείως προσωπικό. Το συνιστώ μόνο σε όσους αρέσει η underground σκηνή. Παρεμπιπτότως, η Σανγκάη κάνει πολύ καλή δουλειά με τις μεταφορές των κόμικς που εκδίδει και έχει δημιουργήσει και ένα πολύ ενδιαφέρον site που αξίζει να επισκεφτεί